Bir şeyin
geri tarafı. (İnsandaki kusur sonsuz olduğu gibi, acz, fakr
ve ihtiyacına da nihayet yoktur. İnsana tevdi edilen açlık
ile nimetlerin lezzetleri tebârüz ettiği gibi: İnsandaki
kusur, kemalat-ı Sübhâniyye derecelerine bir mirsaddır.
İnsandaki fakr, gına-i rahmetin derecesine bir mikyastır.
İnsandaki acz, kudret ve kibriyâsına bir mizandır. İnsandaki
tenevvü-ü hâcat, envâ-ı niam ve ihsanatına bir merdivendir.
Öyle ise fıtratından gaye ubudiyettir. Ubudiyet ise,
dergah-ı izzetine kusurlarını "Estağfirullah" ve
"Sübhânallah" ile ilan etmektir. M.N.)
